- przędziwo
- przędziwo {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n I, Mc. przędziwowie {{/stl_8}}{{stl_7}}'włókna, z których poprzez skręcenie wytwarza się przędzę' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
przędziwo
Look at other dictionaries:
przędziwo — n III, Ms. przędziwowie; lm D. przędziwoiw 1. «masa przędna zmasowane włókna naturalne, nadające się do przetwarzania na przędzę» 2. rzad. «przędza» … Słownik języka polskiego
kotonina — ż IV, CMs. kotoninanie, blm włók. «przędziwo uzyskane w wyniku kotonizacji włókien łykowych» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
prząśnica — ż II, DCMs. prząśnicacy; lm D. prząśnicaic «wąska deseczka, do której przywiązuje się przędziwo, część kołowrotka» … Słownik języka polskiego
przędza — ż II, DCMs. przędzadzy; lm D. przędz włók. «nitka skręcona z włókien naturalnych lub sztucznych otrzymywana w wyniku przędzenia; służy do wyrobu tkanin, nici, sznurów; przędziwo» Przędza lniana, bawełniana, wełniana, nylonowa, stylonowa. Przędza… … Słownik języka polskiego
rozsnuć — dk Xa, rozsnućsnuję, rozsnućsnujesz, rozsnućsnuj, rozsnućsnuł, rozsnućsnuty rozsnuwać ndk I, rozsnućam, rozsnućasz, rozsnućają, rozsnućaj, rozsnućał, rozsnućany, książk. «rozciągnąć, rozprzestrzenić wysnute nici, przędziwo» Pająk rozsnuł… … Słownik języka polskiego
